Suzuki-lestips
Suzuki-lestips
Toen ik opgroeide, hadden auto's geen veiligheidsgordels en droegen fietsers geen helmen. Tegenwoordig zijn het natuurlijk gewone voorwerpen, maar het heeft lang geduurd voordat mensen veranderden, en het was vooral te danken aan de ouders en hun jonge kinderen dat de verandering tot stand kwam.
Met de celloGard is het een soortgelijk verhaal. Hier is een veiligheidsstandaard die veel verdriet, tijd en geld kan besparen door ongelukken te voorkomen. Het is zeer effectief, goedkoop en gemakkelijk te gebruiken. Maar ervaren cellisten zijn er niet mee bekend en hebben de neiging het te negeren (tenzij ze persoonlijk een zwaar ongeluk hebben meegemaakt). Ze hebben er nog nooit een gezien, weten niet wat het is of hoe het werkt, en denken dat ze er na jaren spelen ook geen nodig hebben. (Fout).
Het zijn de ouders en kinderen die net met de cello beginnen, die de celloGard gemakkelijk begrijpen. Elke keer dat ik met een nieuwe leerling begin, leer ik ze hoe ze de celloGard moeten gebruiken, samen met alle basisbeginselen - het gebruik van de fijnstemmers, het uittrekken van de eindpin, het aanspannen van de strijkstok, het aanbrengen van hars, enz.

Het leren leggen van de cello op zijn kant op de grond in een celloGard maakt altijd deel uit van de eerste les. De kinderen en de ouders begrijpen het meteen. Het is alsof je het autostoeltje vastmaakt of een fietshelm opzet. Gewoon weer een op gezond verstand gebaseerde veiligheidsprocedure die ze tijdens het opgroeien leren. (Zoals: "Steek de straat niet over als het licht rood is!").

Hier is mijn typische lesdialoog:

"Als je tijdens het spelen een pauze neemt, leg de cello op zijn kant in de celloGard. Leg hem niet met zijn rug op de grond. Leun niet tegen de stoel. Als je klaar bent met spelen, doe dan de case om en leg de cello op zijn kant in de celloGard. Zet hem niet in de hoek. We hebben aardbevingen. (In Californië). En als het geen aardbeving is, dan zal Rover de hond of het nieuwsgierige broertje altijd wel een manier vinden om hem omver te werpen!"

Aan het einde van haar eerste les kan die 5-jarige leerling misschien nog steeds niet spelenLicht roeien, maar ze heeft al iets gemakkelijks en belangrijks geleerd over de juiste verzorging en veiligheid van de cello. En ze is trots en blij om haar ouders de JUISTE manier te laten zien om voor haar nieuwe cello te zorgen!

Gekleurde mouwen

Als docent met vele jaren ervaring weet ik dat leerlingen houden van structuur en beloningen naarmate ze vooruitgang boeken. De gekleurde mouwen bieden hiervoor een natuurlijk systeem.

Wanneer een leerling een belangrijke les of vaardigheid onder de knie heeft, beloon ik hem met een nieuw setje gekleurde hoesjes om om zijn celloGard te doen.

Ik laat mijn leerlingen kiezen welke kleuren ze vervolgens willen, totdat ze uiteindelijk de hele set hebben verzameld. Maar sommige leraren geven er de voorkeur aan een systeem te gebruiken dat lijkt op dat van gekleurde karatebanden, waarbij elke kleur het prestatieniveau van de leerling aangeeft.

Voor docenten en studenten die graag de populaire lesboeken van de Suzuki-methode gebruiken, stel ik het volgende classificatiesysteem voor.

Beginniveau Gemiddeld niveau Gevorderd niveau

Boek 1 Grijs Boek 4 Geel Boek 7 Donkerrood
Boek 2 Wit Boek 5 Rood Boek 8 Paars
Boek 3 Lichtblauw Boek 6 Blauw Boeken 9-10 Zwart

De mouwen zijn gemakkelijk aan en uit te trekken en de leerlingen spelen graag met de verschillende kleuren. Zorg er dus voor dat ze deel uitmaken van het plezier.

celloGard Opvouwbaar

Naarmate de leerlingen ouder worden en gaan deelnemen aan de school- of jeugdorkesten, komen er meer reizen bij kijken. Dit is het moment waarop het voor hen zinvol is om een celloGard Opvouwbaar. De celloGard Model One heeft thuis een vaste plek op de vloer, en de Opvouwbaar wordt opgeborgen in de cellokoffer of de muziektas – zodat hij altijd klaar is voor gebruik en niet vergeten en achtergelaten wordt.

Beide modellen delen dezelfde set verwisselbare hoezen. Beide zijn eenvoudig te gebruiken en functioneren op precies dezelfde manier. En er is een praktische behoefte aan beide modellen.

Het is vergelijkbaar met muziekstandaards. Er zijn zowel draagbare als niet-draagbare muziekstandaards. Elk type heeft zijn voor- en nadelen. Ik bezit en gebruik beide typen: een grote, stabiele standaard voor mijn thuisstudio en een kleine, draagbare standaard om mee te nemen naar repetities of optredens.

De celloGards functioneren op een vergelijkbare manier. De Model One is voor thuis, de Foldable is voor op reis. Elke veiligheidsbewuste cellist zou er één moeten bezitten. Het is volkomen logisch, nietwaar?

Ik hoop dat mijn onderwijservaringen u een idee geven van hoe ook u uw lespraktijk kunt laten groeien met celloGard-producten. Veiligheidsgordels en fietshelmen zijn niet vanzelf ontstaan. Er was onderweg ook veel goed lesgeven en coachen nodig.

Wees veilig, geen spijt!


Bob Ng
Cellist,
Berkeley, CA

Share by: